JARL - Isolation Colours

Opublikowano: poniedziałek, 01, kwiecień 2024 14:02 | Crowbar

(2023 Zoharum)

Autor: Wojciech Chamryk

Tracklist:

1.Circle - 1 - Grey- Scale One

2.Circle - 2 - Blue Grey - (Livid)

3.Circle - 3 - Blue

4.Circle - 4 - Blindness

5.Circle - 5 - Black

6.Circle - 6 - White

7.Circle - 7 - Grey - Scale Two

Erik Jarl na najnowszym albumie przedstawia kolory izolacji. Skojarzenie z czasem pandemii nasuwa się tu od razu, tym bardziej, że materiał został zarejestrowany wkrótce po niej, w roku 2022. „Isolation Colours” to siedem kompozycji, z których każda ma wspólny, początkowy fragment tytułu w postaci słowa circle, za którym idzie kolejny numer od 1 do 7. Powiązanie muzyki z barwami nie jest niczym nowym, bowiem zjawisko tak zwanej synestezji było znane już w XIX wieku, a postrzeganie poszczególnych dźwięków i ich współbrzmień za pomocą różnych kolorów było cechą choćby Franciszka Liszta, Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, a ze współczesnych Aphex Twina czy saksofonistki Emmy Rawicz. Jarl idzie jednak znacznie dalej, ponieważ każdy z utworów zawartych na „Isolation Colours” reprezentuje konkretny kolor; od szarego, niebiesko-szarego i niebieskiego, przez czarny i biały, aż do kolejnego odcienia szarości. Z tymi wszystkimi barwami powiązane są różne emocje i stany psychiczne, a jak można domyślić się na podstawie ich kolorystyki dominują raczej ciężkie, depresyjne klimaty, nie ma tu przecież żywych i radosnych kolorów. Poszczególne, zwykle bardzo minimalistyczne, utwory (trzy trwają 10-14 minut, są też 7-8-minutowe) płynnie przechodzą jeden w drugi, mieniąc się różnymi odcieniami smutku, żalu, a może też cierpienia, obrazując ową tytułową aurę izolacji, zwątpienia i samotności. Równie dobrze może to być jednak oswajanie własnych lęków, kiedy nerwowy puls elektroniki zmienia się we fragmenty o wręcz medytacyjnym nastroju, a mrok rozjaśnia promyk nadziei, tak jak w finałowym „Circle-7 - Grey- Scale Two”. Jednak wielowymiarowość tej produkcji sprawia, że każdy słuchacz może odnaleźć w niej własny, interpretacyjny trop, a Erik Jarl funduje słuchaczom transcendentalną i zarazem oczyszczającą podróż w głąb siebie.

(5/6)

Wojciech Chamryk