GHOST - Ceremony and Devotion

Opublikowano: sobota, 06, styczeń 2018 16:23 | Crowbar

(2017 Universal Musics)

Autor: Grzegorz Cyga

Tracklist:

Square Hammer

From The Pinnacle To The Pit

Con Clavi Con Dio

Per Aspera Ad Inferi

Body And Blood

Devil Church

Ghuleh / Zombie Queen

Year Zero

Spöksonat

He Is

Mummy Dust

Ritual

Monstrance Clock

Lineup:

Papa Emeritus III - wokal

The Nameless Ghouls - gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja, instrumenty klawiszowe

Pod koniec listopada Ghost zapowiedział pierwszą płytę koncertową. W końcu po siedmiu latach istnienia, trzech pełnoprawnych albumach i dwóch EP-kach wypadałoby jakoś podsumować miniony czas. Już sama obecność tej koncertówki zaskakuje - po pierwsze została nagle udostępniona w serwisach streamingowych zupełnie za darmo, podczas gdy do sprzedaży ma trafić 19 stycznia 2018 roku. Po drugie, póki co nie wydano zapisu wideo i nie wiadomo czy w ogóle takowe zobaczymy. Jeżeli chodzi o zawartość muzyczną tutaj niczego nie brakuje - no powiedzmy.

Album przede wszystkim skupia się na drugim i trzecim krążku kapeli, który był promowany w ostatnich dwóch latach. Ba, nawet autorski singiel „Square Hammer” z ostatniej EP-ki znalazł się tutaj . Patrząc na spis utworów przeciętny fan Ghost będzie zachwycony, bo zawarto tutaj praktycznie każdy przebój grupy. Z drugiej strony, jeżeli kibicujecie Szwedom od początku to może Was zaboleć fakt, że coraz rzadziej i coraz w mniejszej ilości grane są utwory z debiutanckiego „Opus Eponymous”.

Na „Ceremony and Devotion” są reprezentowane przez zaledwie dwie piosenki - „Con Clavi Con Dio” i „Ritual”. Rozumiem, że nie był to jeszcze poziom takich przebojów jak „Monstrance Clock” czy „He is”, ale tam też można było znaleźć perełki w postaci „Elizabeth” czy „Stand by him”. Przypuszczam, że kiedy Ghost wyda czwartą płytę na koncertach nie usłyszymy już nawet wcześniej wspomnianych piosenek, jedynie te z „Infestissumam” i „Meliory”.

„Ceremony and Devotion” pokazuje jak bardzo Ghost jest zależny od Tobiasa Forge’a, który wciela się w kolejne odsłony Papy Emeritusa i jaką przemianę przeszedł ten wokalista.

Dawniej, instrumenty grały potężne i agresywne partie - dziś choć ich brzmienie dalej ma moc, jest zdecydowanie wygładzone i stanowi tło.

Bardzo cenię czasy pierwszej kreacji Papy, bo wtedy Szwed choć niedoskonale to śpiewał głosem starszego człowieka idealnie pasującego do kreacji papieża metalu. Teraz, po kilku latach jego barwa jest łagodniejsza, przez co dawne kompozycje jak „Con Clavi Con Dio” brzmią dziwnie. Mam wrażenie, że jest to też spora zasługa nałożonych efektów w studiu, dzięki którym frontman śpiewa aż za czysto.

W wielu momentach można usłyszeć sporą ilość reverbu, która odpowiada za wrażenie jakby wokal był dogrywany w innym miejscu. Na koncertach można zauważyć, że mimo iż na przestrzeni lat głos Tobiasa się zmienił, nadal zdarzają mu się zaśpiewy w starym stylu czy też problemy z wyciągnięciem niektórych nut. Dlatego do dziś jest wspierany przez chórki z playbacku.

Również da się usłyszeć to, że skład instrumentalistów został w całości wymieniony. Niektóre z riffów są delikatnie inaczej zagrane (np. w intrze „He is” pojawia się harmonia) jak i solówki, w których kilka dźwięków trwa dłużej niż w oryginale czy też gitarzyści zaczynają je grać parę sekund później niż powinni.

Jedyne, co naprawdę przeszkadza to zmarginalizowanie roli publiczności, którą praktycznie wyciszono. Słychać ją jedynie, kiedy Papa wchodzi z nią w dialog, ale kiedy ludzie mają dośpiewać kolejne słowa refrenu piosenki, nie słychać nic oprócz instrumentów.

Reasumując, „Ceremony and Devotion” to dobrze skrojona Biblia dla tych, którzy dopiero zaczynają słuchać muzyki Ghosta, ale też starzy fani znajdą tu coś dla siebie, bo brzmienie tej płyty koncertowej jest równie mocne co albumy studyjne.

(4,5/6)

Grzegorz Cyga