HACKNEYED - Death Prevails
(2015/2008 Metal Mind)
Autor: Wojciech Chamryk
Tracklist:
1. Unseen enemy
2. Gut candy
3. Ravenous
4. Axe splatter
5. Neon Sun
6. Worlds collide
7. Symphony of Death
8. Bone grinder
9. Again
Line Up:
Tim - Drums
Devin - Guitars
Phil - Vocals
Alex - Bass
Ix - Guitars
Niemieccy muzycy od niemal dziesięciu lat kontynuują swą death metalową krucjatę, nie zważając na zmiany składu czy inne przeciwności. Na dniach ukazał się ich świeżutki czwarty album „Inhabitants Of Carcosa“,na rynku pojawiły się też wznowienia dwóch pierwszych albumów grupy. Debiutnacki „Death Prevails“ sprzed ośmiu lat to na dobrą sprawę bardziej półgodzinna wprawka na poziomie demo niż dopracowny w każdym calu album, jednak gdy sprawdzi się dowody tożsamości, a dokładniej legitymacje szkolne członków grupy, to żarty się kończą. Pięciu nastolatków wymiata bowiem siarczysty death metal, sprawnie łącząc wpływy chociażby Obituary czy Suffocation z nowocześniejszymi elementami zainspirowanymi przez np. Black Dahlia Murder.
Radzą sobie całkiem sprawnie z instrumentami, kompozycje też są całkiem kompetentne, ze wskazaniem na „Ravenous“, w którym wściekłe blasty przedzielają mocarne zwolnienia, schizofreniczna gitarowa partia kreuje chory klimat, a wokalista Phil płynnie przechodzi od bulgotliwego growlingu do demonicznego skrzeku oraz równie zróżnicowany „Bone Grinder“.
Tu z kolei mamy więcej melodii, więcej dzieje się w warstwie rytmicznej, a cała kompozycj ajest wyjątkowo mroczna. Niestety kilka nie ustępujących im numerów kładzie na przysłowiowe łopatki tekturowe, totalnie bezmocy brzmienie perkusji, co sprawia, że „Axe Splatter“ czy „Neon Sun“ to może i wampiry, ale pozbawione zębów – zdecydowany minus dla producenta. Chłopcy udowadniają też, że poszukiwania są im nieobce: a to wplotą balladową, akustyczną wstawkę pomiędzy riffy „Gut Candy“, zaskoczą niekonwencjonalnym wykorzystywaniem gitary basowej we wspomnianym już „Ravenous“, a intro openera „Unseen Enemy“ to spora dawka ambientu, industrialu i minimalistycznego noise. Młodzi muzycy nie poprzestali na mianie nastoletniej sensacji jednego sezonu, a ich jak najbardziej poważne podejście do tworzenia i zespołu potwierdza drugi album Hackneyed.
(3,5/6)
Wojciech Chamryk
Wojciech Chamryk