ALL SHALL PERISH - The Price Of Existence

Opublikowano: niedziela, 08, luty 2015 18:00 | Crowbar

(2014 Metal Mind)

Autor: Wojciech Chamryk

Tracklist:

1. Eradication

2. Wage Slaves

3. The Day of Justice

4. There Is No Business To Be Done on a Dead Planet

5. Better Living Through Catastrophe

6. Prisoner of War

7. Greyson

8. We Hold These Truths...

9. The True Beast

10. Promises

11. The Last Relapse

Lineup:

Hernan Hermida - Vocals

Chris Storey - Guitars (lead)

Ben Orum - Guitars (rhythm)

Mike Tiner - Bass

Matt Kuykendall - Drums

I chociaż zespół nie odniósł dzięki swemu debiutowi jakiegoś oszałamiającego sukcesu, to zainteresował włodarzy Nuclear Blast i nakładem tej firmy w roku 2006 ukazał się drugi long All Shall Perish. Zmiany składu (wokalista Hernan Hermida i gitarzysta Chris Storey) oraz zdecydowanie lepsza koniunktura na tego typu granie nie pozostały bez wpływu na zawartość „The Price Of Existence”. Rdzeń pozostał oczywiście ten sam: ostre riffy, szalejący za bębnami Matt Kuykendell oraz wściekły ryk wokalisty. Jednak produkcja stała się lepsza, a co za tym idzie nie tak agresywna i surowa, aranżacje poszczególnych utworów też zostały rozbudowane, zyskując przy okazji większą dozę melodii. Już opener „Eradiction” zaskakuje zdecydowanie bardziej melodyjnymi partiami gitar, wręcz przebojowym refrenem i chóralnymi pokrzykiwaniami, czego przy poprzednim wokaliście nie praktykowano. Równie chwytliwy jest „The Day Of Justice”, nie tylko ze względu na melodyjne gitarowe unisono. Pojawiły się też efektowne gitarowe solówki, np. w „Better Living Through Catastrophe” czy w zwolnieniu „Prisoner Of War”, w którym słychać też instrumenty klawiszowe, podobnie jak w „The Last Relapse”. Nowością jest też melodyjny balladowy utwór instrumentalny „Greyson”, nie znaczy to jednak, że zespół poszedł na „The Price Of Existence” tylko w komercyjnym kierunku. W „Wage Slaves” czy „We Hold These Truths…” dociskają gaz do dechy maksymalnie, nie brakuje też bardziej zakręconego grania w chociażby „There Is No Business To Be Done On A Dead Planet”. Jednak jako całość „dwójka” to rzecz dla zwolenników bardziej melodyjnego metalcore, zwolennikom ekstremy polecam debiut grupy.

(5)
Wojciech Chamryk