NOCNY KOCHANEK - Przystanek Woodstock Live 2017

Opublikowano: sobota, 23, grudzień 2017 18:32 | Crowbar

(2017 Złoty Melon)

Autor: Wojciech Chamryk

Tracklist CD/DVD:
1. Intro
2. Poniedziałek
3. Dżentelmeni metalu
4. Pigułka samogwałtu
5. Dziabnięty/Diabeł z Piekła
6. Zaplątany
7. Smoki i Gołe Baby
8. Karate
9. Pierwszego nie przepijam
10. Andżeju
11. Dziewczyna z Kebabem
12. Zdrajca Metalu
13. Minerał Fiutta
14. Gaduła Jurka
15. Wielki Wojownik

Dodatki DVD:
1. Slideshow
2. Wywiad z zespołem

Lineup:

Tomasz Nachyła - drums

Artur Pochwała - bass

Arek Majstrak - guitar

Krzysztof Sokołowski - vocal

Robert "Kazon" Kazanowski - guitar

Są tacy, którym specyficzne poczucie humoru i spektakularne sukcesy Nocnego Kochanka spędzają sen z powiek i wpędzają w kompleksy. Nie można jednak nie dostrzec tego, że zespół doskonale odnajduje się w rejonach tradycyjnego heavy/power metalu lat 80., ma wyśmienitego wokalistę i do tego trafił w punkt, jeśli chodzi o zapotrzebowanie na taką właśnie muzykę z jajcarskimi tekstami.

Osobiście nie uważam ich za coś szczególnie interesującego, ale w przecież w „poważnych” utworach wielu zachodnich zespołów też poruszane są podobne tematy, tylko z podejściem serio, a słucha się Kochanka świetnie, zarówno z płyt, jak i na koncertach. Co istotne w wydaniu live zespół brzmi zdecydowanie mocniej i bardziej dynamicznie, co potwierdza też album zarejestrowany podczas 23. Przystanku Woodstock. To CD/DVD z 70-minutowym występem na dużej scenie w dniu 5 sierpnia, z tego co słyszę rzetelny zapis scenicznej akcji, bez dogrywek i poprawek.

Widać i słychać, że ogromnej publiczności zespół jest doskonale znany, bo już podczas zapowiedzi Jurka Owsiaka podchwytuje ona bez pudła słowa „Poniedziałku”, później też dzielnie wtóruje Krzyśkowi Sokołowskiemu, i to nie tylko w tych najbardziej znanych numerach. Mając na koncie dwie płyty studyjne zespół wybrał z nich wszystko co najlepsze, łącznie 13 utworów, w tym połączone w jeden „Dziabnięty”/Diabeł z piekła” z gościnnym udziałem Zenka z Kabanosa.

Mamy tu więc taki swoisty the best of Nocny Kochanek live, jednak z zastrzeżeniem, że chociaż teksty są żartobliwe, podszyte ironią czy świadomie przewrotne bądź nawet pastiszowe, ale cała reszta to już muzyczny i wokalny konkret, co szczególnie efektownie brzmi w podszytym AC/DC „Pierwszego nie przepijam”, powerowym „Smoki i gołe baby” oraz sztandarowych hitach zespołu „Zdrajca metalu” i „Wielkim wojowniku”. Dynamiczny montaż i liczne ujęcia z kilkunastu kamer, w tym zamontowanych na gryfach gitar, też robią swoje, pozytywnie wpływając na ogólną ocenę całości. Można tego zespołu nie lubić, ale nie można nie docenić jego umiejętności, scenicznej charyzmy i klasy, co jest szczególnie ważne w czasach, kiedy nawet gwiazdy metalu uciekają się do korzystania z playbacku/półplaybacku, a „koncerty” hologramów zdają się być przyszłością muzyki.

(6/6)

Wojciech Chamryk