LIST OTWARTY - Hologramy

Opublikowano: wtorek, 05, luty 2019 15:15 | Crowbar

(2019 Soul Records)

Autor: Wojciech Chamryk

Trackist:
1. Promptery
2. Święci
3. Hologramy
4. Szczur
5. Anteny feat. Alison Krukie
6. Pluton feat. Joannapple
7. Rozlany
8. Sumieniawrony
9. L'appel du vide

Lineup:
Bartłomiej Mieżyński – głos, gitara, elektronika, perkusja, perkusjonalia
Aleksander Więcław – gitara basowa
Michał Waliszewski – gitara
Bartłomiej Przyborowski – perkusja
+
Alicja Kruk – głos
Asia Fostiak – głos
Maciej Cybulski – instrumenty klawiszowe
Jakub Skowroński – trąbka
Tomasz Licak – saksofon
Arkadiusz Głogowski – puzon

– Materiał niezwykle oryginalny w swojej formie, gdyż będący połączeniem progresywnego rocka z elementami ciężkiego rocka oraz hip hopu. Brzmienie bez barier, bez konwenansów. Dobre teksty stanowią dodatkowy atut tego albumu – tak o płycie „Hologramy” zespołu List Otwarty mówi Jacek Gawłowski, który wykonał mastering tego materiału. I trudno się z nim nie zgodzić, bowiem jeden z naszych najwybitniejszych specjalistów w zakresie realizacji i obróbki dźwięku, dzięki któremu sukcesywnie wznawiana seria „Polish Jazz” zyskała nową jakość, ma w 100 % rację.

Szczecińska formacja zaczynała bowiem od hip-hopu, ale z czasem w jej kompozycjach zaczęły wysuwać się na plan pierwszy progresywno-rockowe brzmienia. Jeśli komuś dokonania Czesława Mozila wydają się szczytem artystycznych poszukiwań, lubi nieoczywistą przebojowość utworów Moniki Brodki, a współczesny rock czy jazz nie mają już przed nim większych tajemnic, to słuchając „Hologramów” zdziwi się, i to bardzo. Nie przepadam za tzw. szufladkowaniem, ale na swój prywatny użytek określiłem ten materiał mianem awangardowego rocka z dającymi do myślenia, poetyckimi tekstami. Awangardowy nie oznacza jednak w żadnym razie asłuchalny, ponieważ eksperymentalne zapędy zespołu perfekcyjnie równoważą lżejsze, wręcz przebojowe partie, jak choćby w obu utworach z udziałem wokalistek, szczególnie w „Plutonie” z tanecznym, syntetycznym pulsem. Elektronicznych brzmień jest tu znacznie więcej, ale nie brakuje też mocnego, gitarowego uderzenia przesterowanej gitary czy agresywnych wokali. Pięknie brzmią też wejścia dęciaków w „Szczurze”, „Sumieniawrony” to jak dla mnie centralny punkt płyty, a czai się tu przecież jeszcze udany, singlowy numer „Rozlany” czy klimatyczne electro z blackowym klimatem w postaci „L'appel du vide” – bez wątpienia „Hologramy” są płytą, która zyskuje z każdym kolejnym przesłuchaniem i trudno się od niej uwolnić.

(5/6)
Wojciech Chamryk